Bu mutsuzluk bu hüzün ne ?
Biri açıklar mı ?
Yoksa beni yalnızlığımla baş başa mı bırakırdınız?
Alışmıştım.
Sorun değil .
Zaman alıştırıyor.
Mutsuzluğu yalnızlıkla kucaklamak , tam olarak yaptığım .
İsteyerek mi yapıyorum diye sorarsanız...
Ben de bilmiyorum be !
Ve artık bilmek istediğimden de emin değilim .
Tek istediğim mutlu olmak , hüzün akmasa damarlarımdan mesela .
Yeterdi bana içimdeki şu hüzün bulutu olmasa ...
Ya da yeter miydi ?
Pek de emin değilim aslında .
Yetinir mi insan ?
Bu sorular ne saçma dersiniz ama bilmezsiniz bu sorular benim hayatım.