Hüzün bulutları yine uğradı kalbime gösterdi gerçekleri tüm çıplaklığıyla ve hissettim payıma düşen yalnızlığı ... Benim payıma hep bir yalnızlık hep bir sessizlik hep bir değersizlik düşüyor. Hissediyorum kalbimin en derinlerinde olacakları. Hüzün bulutları benim yoldaşım olacaklar bir ömür boyu. Gölgede büyümeye çalışan çiçek üşüyecek hep. Üşümeyi seçecek. İnanıyorum ama ya da sadece diliyorum bir gün kendini ısıtmayı becerecek ya da gölgeden vazgeçeek güneşe çıkacak. Hangisi olur bilmiyorum ama gölgede çürüyecek gibi bir his var içimde . Bu ruha gölge soğuk güneş sıcak arafta da ruhu boğuluyor...