ANNEM

Anne öyle bir kelime ki hele de yanına m eki eklenirse. Yüreğinde sızı bırakır bu kelime. Büyüdükçe daha çok anlarsın farkına varırsın verdiği emekleri üzerine. Kalbinde bir ömür taşır seni o kadar büyüktür ki orası seni tüm hatalarınla yanlışlarınla sığdırır oraya. Kendinden bile daha çok sever belki de. Her yeni yaşta biraz daha anlarsın anneni . Bu nasıl bir sevgi, fedakarlık diye şaşırırsın. Hayalini bile kuramazsın onun gibi bir anne olabileceğinin. Her anne kutsaldır ama kendi annen daha da bir kutsaldır sanki. Sen daha doğmadan feda etmeye başlar bir şeyleri hiç gocunmadan. Karşılık beklemeden sever anne. Karşılığını verebilir misin ki zaten ? Anneler saf sevgidir. Hiçbir şey beklemeden severler . Kocaman kalplerine ne hüzünler sığdırırlar da hiç farkettirmezler . Birgün bile karşılık beklemezler . Anneler yaşamaz belki de ama yaşatırlar çocuklarını hem de öyle güzel yaşatırlar ki. Ödenebilir  mi hakkı bir annenin ? Annem ben senin hakkını bir ömür uğraşsam ödeyemem ki sen hiçbir şey yapmasam bile hakkını helal edersin bana zaten. Seni ne kadar çok sevsem de senin gibi senin kadar sevemem bunu biliyorum. Anne geçmiştir gelecektir. Asla hakkını ödeyemeyeceğini bildiğin bir uktedir . Şu kısa ömürden onun hakkını biraz da olsun ödeyerek gitmek dileğiyle... 20 yaşındayım 20 yıl daha yaşar mıyım ? Kalan ömrümde ben sana emek versem ben seni mutlu etsem ben seni kucaklasam ... Annem, şükürler olsun ki annemsin.