Yazmak bazen doğrudan yansıtmakken hislerimi, yaşadığım duygu karmaşasını ;bazense kelimeleri bir araya getirmek hiç kendime dokundurmadan. Buraya yazmak sanki bir metafor benim için. Gölgemden güneş ışığına  yoğun ışıkta kimsenin görmeyeceğini , farketmeyeceğini düşünerek çıkmak . Bi nevi güneşin gölgesine çıkmak gibi. Yazmak ,konuşmak kendi dünyanı görünür kılmak deşifre etmek gibi hissettiriyor. Daha çok yazmak konuşmak isterken , kelimelerin arkasına sığınamayacağını hissetmek , kelimelerin senle uğraşacağını bilmek ve senin anlatmak istediklerinin anlaşıldığından daha önemsiz oldığunu bilmek susmak için geçerli bir sebep görünüyor.